فصل دوم
ابزار مالی چیست؟
به زبان ساده، ابزار مالی یک دارایی قابل معامله است. به عنوان مثال می توان به پول نقد، فلزات گرانبها (مانند طلا یا نقره)، سندی که مالکیت چیزی (مانند یک تجارت یا منبع) را تأیید می کند، حق تحویل یا دریافت وجه نقد و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد. ابزارهای مالی می توانند واقعا پیچیده باشند، اما ایده اصلی این است که هر چه هستند یا هر چیزی که نشان دهند، می توان آنها را معامله کرد.
ابزارهای مالی بر اساس روش های مختلف طبقه بندی انواع مختلفی دارند. یکی از طبقه بندی ها بر اساس این است که آنها ابزارهای نقدی هستند یا ابزارهای مشتقه. همانطور که از نام آن پیداست، ابزارهای مشتق ارزش خود را از چیز دیگری (مثل یک ارز دیجیتال) می گیرند. ابزارهای مالی همچنین ممکن است به عنوان بدهی یا مبتنی بر سهام طبقه بندی شوند.
اما ارزهای دیجیتال کجا سقوط می کنند؟ ما می‌توانستیم به روش‌های متعددی درباره آنها فکر کنیم، و آنها می‌توانند در بیش از یک دسته قرار گیرند. ساده ترین طبقه بندی این است که آنها دارایی های دیجیتال هستند. با این حال، پتانسیل ارزهای دیجیتال در ساختن یک سیستم مالی و اقتصادی کاملاً جدید نهفته است.
از این نظر، ارزهای دیجیتال یک دسته کاملاً جدید از دارایی های دیجیتال را تشکیل می دهند. علاوه بر این، با تکامل اکوسیستم، ممکن است دسته بندی های جدیدی ایجاد شود که در غیر این صورت امکان پذیر نبود. نمونه های اولیه این را می توان در فضای غیرمتمرکز مالی (DeFi) مشاهده کرد.
بازار اسپات (SPOT) چیست؟
بازار نقدی جایی است که ابزارهای مالی برای آنچه “تحویل فوری” نامیده می شود معامله می شود. تحویل، در این زمینه، صرفاً به معنای مبادله ابزار مالی با پول نقد است. ممکن است این یک تمایز غیر ضروری به نظر برسد، اما برخی از بازارها بلافاصله به صورت نقدی تسویه حساب نمی‌شوند. به عنوان مثال، هنگامی که ما در مورد بازارهای آتی صحبت می کنیم، دارایی ها در تاریخ بعدی (زمانی که قرارداد آتی منقضی می شود) تحویل داده می شود.
به زبان ساده، شما می‌توانید یک بازار نقدی را مکانی در نظر بگیرید که در آن معاملات «در محل» انجام می‌شوند. از آنجایی که معاملات بلافاصله تسویه می شوند، قیمت فعلی بازار یک دارایی اغلب به عنوان قیمت لحظه ای نامیده می شود.
بنابراین، این در زمینه بازارهای ارزهای دیجیتال به چه معناست؟ در بازار نقدی Binance چه کاری می توانید انجام دهید؟ شما می توانید سکه را با یکدیگر مبادله کنید. بنابراین، اگر می‌خواهید BNB خود را به BUSD تبدیل کنید، به بازار نقدی BNB/BUSD بروید و voilá! به همین ترتیب، اگر می خواهید BNB خود را به BTC مبادله کنید، به بازار نقدی BNB/BTC بروید. پس از تکمیل سفارشات، سکه های شما فوراً مبادله می شوند. این یکی از ساده ترین راه های تجارت ارزهای دیجیتال است.
مارجین تریدینگ چیست؟
معامله مارجین روشی برای معامله با استفاده از وجوه قرض گرفته شده از شخص ثالث است. در واقع، معامله بر روی مارجین نتایج را تقویت می کند – هم در جهت صعودی و هم در جهت نزولی. حساب مارجین به معامله گران دسترسی بیشتری به سرمایه می دهد و برخی از ریسک طرف مقابل را حذف می کند. چطور؟ خوب، معامله گران می توانند با همان اندازه موقعیت معامله کنند، اما سرمایه کمتری را در صرافی ارزهای دیجیتال حفظ کنند.
وقتی نوبت به معامله مارجین می‌رسد، اغلب اصطلاحات مارجین و اهرم را می‌شنوید. مارجین به میزان سرمایه ای که متعهد می شوید (یعنی از جیب خود جمع آوری می کنید) اشاره دارد. اهرم به معنای مقداری است که مارجین خود را با آن تقویت می کنید. بنابراین، اگر از اهرم 2 برابری استفاده می کنید، به این معنی است که موقعیتی را باز می کنید که دو برابر میزان حاشیه شما است. اگر از اهرم 4 برابری استفاده می کنید، موقعیتی را باز می کنید که چهار برابر ارزش مارجین شما است و غیره.
با این حال، از انحلال آگاه باشید. هرچه از اهرم بالاتری استفاده کنید، قیمت انحلال به ورودی شما نزدیکتر است. اگر انحلال شوید، در خطر از دست دادن کل حاشیه سود خواهید بود. بنابراین، قبل از شروع، از خطرات بالای معامله با مارجین آگاه باشید. راهنمای معاملات حاشیه بایننس یک منبع ضروری قبل از شروع است.
معاملات مارجین به طور گسترده در معاملات سهام، کالا و فارکس و همچنین بازارهای بیت کوین و ارزهای دیجیتال استفاده می شود. در یک محیط سنتی تر، وجوه وام گرفته شده توسط یک کارگزار سرمایه گذاری تامین می شود. وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده به میان می‌آید، وجوه معمولاً توسط صرافی در ازای کارمزد تأمین مالی قرض داده می‌شود. با این حال، در برخی موارد دیگر، وجوه قرض‌گرفته شده ممکن است مستقیماً از معامله‌گران دیگر روی پلت فرم باشد. این معمولاً با نرخ بهره متغیر (هزینه تأمین مالی) همراه است، زیرا نرخ توسط یک بازار آزاد تعیین می شود.
بنابراین، ما به طور خلاصه توضیح داده‌ایم که معاملات حاشیه چیست، اما همیشه چیزهای بیشتری برای یادگیری وجود دارد. اگر می‌خواهید بیشتر بخوانید، بررسی کنید تجارت حاشیه چیست؟.
بازار مشتقه چیست؟
مشتقات دارایی های مالی هستند که ارزش خود را بر مبنای چیز دیگری قرار می دهند. این می تواند یک دارایی اساسی یا سبدی از دارایی ها باشد. رایج ترین انواع سهام، اوراق قرضه، کالاها، شاخص های بازار یا ارزهای دیجیتال هستند.
خود محصول مشتقه اساساً قراردادی بین چند طرف است. قیمت خود را از دارایی اساسی که به عنوان معیار استفاده می شود، دریافت می کند. هر دارایی که به عنوان این نقطه مرجع استفاده می شود، مفهوم اصلی این است که محصول مشتق ارزش خود را از آن استخراج می کند. برخی از نمونه‌های رایج محصولات مشتقه عبارتند از قراردادهای آتی، قراردادهای اختیار معامله و معاوضه.
بر اساس برخی برآوردها، بازار مشتقات یکی از بزرگترین بازارهای موجود است. چطور؟ خوب، ابزارهای مشتقه می توانند تقریباً برای هر محصول مالی وجود داشته باشند – حتی خود مشتقات. بله، مشتقات را می توان از مشتقات ایجاد کرد. و سپس می توان از آن مشتقات مشتقاتی ایجاد کرد و غیره. آیا این مانند یک خانه متزلزل از کارت به نظر می رسد که آماده سقوط است؟ خب، این ممکن است چندان دور از واقعیت نباشد. برخی استدلال می کنند که بازار مشتقه نقش عمده ای در بحران مالی 2008 ایفا کرد.
فیوچرز کانترک کوتاه مدت چیست؟
فیوچرز کانترک نوعی از محصولات مشتقه است که به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در مورد قیمت آتی یک دارایی گمانه‌زنی کنند. این شامل توافقی بین طرفین برای تسویه معامله در تاریخ بعدی به نام تاریخ انقضا است. همانطور که با مشتقات بحث کردیم، دارایی اساسی برای قراردادی مانند این می تواند هر دارایی باشد. نمونه های رایج عبارتند از ارزهای دیجیتال، کالاها، سهام و اوراق قرضه.
تاریخ انقضای قرارداد آتی آخرین روزی است که فعالیت معاملاتی برای آن قرارداد خاص در حال انجام است. در پایان آن روز، قرارداد تا آخرین قیمت معامله شده منقضی می شود. تسویه قرارداد از قبل تعیین می شود و می تواند به صورت نقدی و یا تحویل فیزیکی باشد.
هنگامی که به صورت فیزیکی تحویل می شود، دارایی زیربنایی قرارداد به طور مستقیم مبادله می شود. به عنوان مثال، بشکه های نفت تحویل داده می شود. هنگامی که به صورت نقدی تسویه می شود، دارایی پایه مستقیماً مبادله نمی شود، فقط ارزشی که آن را نشان می دهد (به شکل پول نقد یا ارز دیجیتال).
قراردادهای فیوچرز دائمی یا (Perpetual Futures Contracts) چیست؟
محصولات آتی راهی عالی برای معامله گران برای حدس و گمان در مورد قیمت دارایی هستند. با این حال، اگر آنها بخواهند حتی پس از تاریخ انقضا در سمت خود باقی بمانند، چه؟
قراردادهای آتی دائمی را وارد کنید. تفاوت اصلی آنها با قراردادهای آتی معمولی این است که هرگز منقضی نمی شوند. به این ترتیب، معامله گران می توانند بدون نگرانی در مورد انقضا، قیمت دارایی پایه را حدس بزنند.
با این حال، این یک مشکل خاص خود را ایجاد می کند. اگر قیمت قرارداد آتی دائمی واقعاً از قیمت دارایی پایه فاصله داشته باشد، چه؟ از آنجایی که تاریخ انقضا وجود ندارد، بازار آتی دائمی می‌تواند اختلاف قابل توجه و مستمری با بازار نقدی داشته باشد.
به همین دلیل است که قراردادهای آتی دائمی کارمزد تأمین مالی را اعمال می کنند که بین معامله گران پرداخت می شود. بیایید تصور کنیم که بازار آتی دائمی بالاتر از بازار نقدی معامله می شود. در این حالت، نرخ تامین مالی مثبت خواهد بود، به این معنی که موقعیت های خرید (خریداران) کارمزد تامین مالی را به موقعیت های فروش (فروشندگان) می پردازند. این امر خریداران را تشویق به فروش می‌کند، که سپس باعث می‌شود قیمت قرارداد کاهش یابد و آن را به قیمت نقدی نزدیکتر کند. برعکس، اگر بازار آتی دائمی کمتر از بازار نقدی معامله شود، نرخ تامین مالی منفی خواهد بود. این بار، شورت برای افزایش انگیزه برای افزایش قیمت قرارداد، هزینه زیادی می پردازد.
به طور خلاصه، اگر بودجه مثبت باشد، Longs pay shorts. اگر بودجه منفی باشد، شورت ها هزینه های طولانی دارند.
قراردادهای آتی دائمی در بین معامله گران بیت کوین و ارزهای دیجیتال بسیار محبوب هستند. اگر می‌خواهید درباره قراردادهای آتی دائمی بیشتر بخوانید، قراردادهای آتی دائمی چیست؟
قراردادهای اختیار معامله یا (option contracts) چیست؟
قرارداد اختیار معامله نوعی محصول مشتقه است که به معامله‌گران این حق را می‌دهد، اما نه تعهدی، برای خرید یا فروش دارایی در آینده به قیمتی خاص. تفاوت اصلی بین قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله در این است که معامله گران موظف به تسویه قراردادهای اختیار معامله نیستند.
هنگامی که معامله گران یک قرارداد اختیار خرید می خرند، در مورد قیمت در جهتی گمانه زنی می کنند.
دو نوع قرارداد اختیار معامله وجود دارد: اختیار خرید و اختیار فروش. یک اختیار خرید روی افزایش قیمت شرط می‌بندد، در حالی که گزینه خرید روی کاهش قیمت شرط می‌بندد.
مانند سایر محصولات مشتقه، قراردادهای اختیار معامله می‌تواند بر اساس طیف گسترده‌ای از دارایی‌های مالی باشد: شاخص‌های بازار، کالاها، سهام، ارزهای دیجیتال و غیره.
قراردادهای اختیار معامله می توانند استراتژی های معاملاتی بسیار پیچیده و روش های مدیریت ریسک، مانند پوشش ریسک را فعال کنند. در زمینه ارزهای دیجیتال، گزینه‌ها ممکن است برای استخراج‌کنندگانی که می‌خواهند دارایی‌های بزرگ ارزهای دیجیتال خود را پوشش دهند، مفیدترین گزینه‌ها باشد. به این ترتیب، آنها در برابر رویدادهایی که می تواند تأثیر مخربی بر سرمایه آنها داشته باشد، بهتر محافظت می شوند.
اگر می‌خواهید درباره قراردادهای اختیار معامله بیشتر بخوانید، قراردادهای اختیار معامله چیست؟ اگر می‌خواهید گزینه‌ها را در بایننس معامله کنید، ابتدا راهنمای گزینه‌های ما را برای iOS و Android بخوانید.
بازار (فارکس) چیست؟
بازار ارز خارجی (Forex، FX) جایی است که معامله گران می توانند ارز یک کشور را به کشور دیگر مبادله کنند. در اصل، بازار فارکس چیزی است که نرخ تبدیل ارزها را در سراسر جهان تعیین می کند.
ما اغلب ممکن است ارزها را به عنوان دارایی های “بهشت امن” در نظر بگیریم. حتی اصطلاح “Stablecoin” باید در تئوری به این معنی باشد که دارایی به نحوی از نوسانات در امان است. با این حال، در حالی که این تا حدی درست است، ارزها نیز می توانند نوسانات بازار قابل توجهی را تجربه کنند. چطور؟ خب ارزش ارزها هم با عرضه و تقاضا تعیین می شود. علاوه بر این، آنها همچنین ممکن است تحت تأثیر تورم یا سایر نیروهای بازار مرتبط با تجارت و سرمایه گذاری جهانی و عوامل ژئوپلیتیکی قرار گیرند.
بازار فارکس چگونه کار می کند؟ خوب، جفت ارز ممکن است توسط بانک های سرمایه گذاری، بانک های مرکزی، شرکت های تجاری، شرکت های سرمایه گذاری، صندوق های تامینی، و معامله گران خرده فروشی فارکس معامله شود. بازار فارکس همچنین تبدیل ارز جهانی را برای تسویه حساب های تجاری بین المللی امکان پذیر می کند.
معامله گران فارکس معمولاً از استراتژی های معاملاتی روزانه مانند اسکالپینگ با اهرم استفاده می کنند تا بازده خود را تقویت کنند. در ادامه این مقاله به نحوه دقیق کارکرد آن خواهیم پرداخت.
بازار فارکس یکی از اجزای اصلی اقتصاد جهانی مدرن است که ما می شناسیم. در واقع بازار فارکس بزرگترین و نقدشونده ترین بازار مالی در جهان است.
توکن های اهرمی چیست؟
توکن‌های اهرمی دارایی‌های قابل معامله هستند که می‌توانند بدون نیاز به نیازهای معمول برای مدیریت یک موقعیت اهرمی، در معرض قیمت یک ارز دیجیتال قرار بگیرند. این بدان معناست که شما لازم نیست نگران حاشیه، وثیقه، تامین مالی و انحلال باشید.
توکن های اهرمی یک محصول مالی نوآورانه هستند که تنها به لطف قدرت بلاک چین وجود دارند. توکن های اهرمی در ابتدا توسط مبادله مشتقات FTX معرفی شدند، اما از آن زمان تاکنون شاهد پیاده سازی های جایگزین مختلفی بوده اند. با این حال، ایده اصلی پشت آنها همچنان یکسان است – توکن کردن موقعیت های اهرمی باز. این یعنی چی؟
توکن های اهرمی، موقعیت های آتی دائمی باز را به شکل توکن شده نشان می دهند. به یاد داشته باشید زمانی که در مورد چگونگی ایجاد مشتقات از مشتقات بحث کردیم؟ توکن‌های اهرمی مثال بارزی هستند زیرا ارزش خود را از موقعیت‌های آتی که مشتقات نیز هستند به دست می‌آورند.
توکن های اهرمی یک راه عالی برای دریافت یک قرار گرفتن اهرمی ساده در برابر یک ارز دیجیتال هستند. اگر می‌خواهید آنها را در بایننس معامله کنید، راهنمای مبتدیان برای توکن‌های اهرمی بایننس (BLVT) را بررسی کنید.
اگر می‌خواهید در مورد توکن‌های دارای اهرم FTX بخوانید، راهنمای مبتدیان برای توکن‌های دارای اهرم FTX را بررسی کنید.
یک دیدگاه